Każda dorastająca generacja poszukuje współczesnego sobie zaczepienia dla stopniowo kształtującej się tożsamości. Towarzyszące mi pokolenie – odrywające się od socjologicznych widełek Generacji Y – traktuje Atari, kostkę Rubika czy Pet Shop Boys jako anachroniczne wartości czasu. Dzisiejsza wolna przestrzeń Internetu, nieustannie przez lata niosąca anarchistyczne oraz kontrkulturowe wartości, jest dla Nas– „Dzieci Sieci”– obszarem zarówno codziennej, jak i życiowej aktywności. Globalne oraz elastyczne wirtualne realis, przenikające do naszej rzeczywistości blaskiem peletonu RGB, zostało wypełnione przez szlachetną wszechkreatywność, budując samouaktualniającą się definicję dzisiejszej kultury, w której żywo współuczestniczymy. Rozwój technologiczny odcisnął silne piętno również na polu sztuki, którego symboliczną formą stał się badany przeze mnie fenomen wirtualnych galerii internetowych – zdefiniowanych jako postgalerie. W przeprowadzonej pracy teoretycznej poruszam zarówno kwestie rodowodu sieciowych platform, sięgającego okresu Wielkiej Awangardy czy Muséeimaginaire, jak i obecnego statusu Instytucji w dobie sieciowej, doprowadzając do pytań o architekturę prezentacji czy sposób dystrybucji przeformułowanych dzieł sztuki w środowisku internetowym.