Mój dyplom magisterski to inscenizacja opery Rigoletto Giuseppe Verdiego w oparciu o plany sceny Teatru Wielkiego w Warszawie. Moją inscenizacje przenoszę na obrzeża bliżej nieokreślonego miasta – osią scenografii jest skrzyżowanie, przytłaczający sznur budynków ciągnie się na 45 metrów, do tylnej kieszeni sceny. W miarę upływu akcji, zaciera się granica między wnętrzem, a zewnętrzem. Scenografia odrealnia się. Charakter kostiumów postaci jest dopełnieniem atmosfery inscenizacji. Decyzja osadzenia Rigoletta w takim świecie i przestrzeni wynikła z tego, że złożoność i bezkompromisowość relacji świata ulicy wpisuje się w dramat tego utworu. Od elewacji budynków odbija się echem fatum, które ciąży na Rigoletcie. Bohater spogląda na swoje odbicie w sklepowych szyldach, czuje się obserwowany, błądzi w skąpanym w neonach labiryncie.

W mieście, z którego nie ma ucieczki.