Puste przestrzenie szafek, podobnie jak puste mieszkania, wskazują zawsze na stan przejściowy pomiędzy tym, co było, a tym, co ma nastąpić, pomiędzy wyjściem a wejściem, pomiędzy oczyszczeniem i ponownym wypełnieniem – pustka jest dla nich zawsze czymś nienaturalnym. Szafki, tak jak wnętrza domów, służą temu, aby je wypełniać – przedmiotami albo życiem. Kiedy znajdujemy się w pustym wnętrzu albo zaglądamy do pustych szaf, szafek i wnęk, zaczynamy dostrzegać i odczytywać wszystkie pozostawione w nich ślady. W pustej przestrzeni wszystko intensyfikuje się, nabiera znaczeń i zaczyna przemawiać. Ślady świadczą o pustce, braku, przemijaniu, nieobecności, jak pisze Gaston Bachelard:„Jaki sens miałyby te wszystkie obrazy, gdyby nie miały sensu dwoistego? Żyją one w punkcie, w którym dom i ciało zlewają się w jedno”.