Problematyka konserwacji haftów burgundzkich na przykładzie kaptura od kapy liturgicznej ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu nr MNP Rw 504
Kaptur wraz z całą kapą z Muzeum Narodowego w Poznaniu jest jednym z najpiękniejszych przykładów haftu ornué w Polsce. Zagłębianie się w historię tego haftu, podziwianie nielicznych analogicznych zabytków w Polsce, a wreszcie tak bliska i długotrwała możliwość studiowania zabytku tej klasy podczas wykonywania zabiegów konserwatorskich była wspaniałym doświadczeniem.
Natomiast w ramach pracy teoretycznej wykonałam jedenaście makiet średniowiecznych pasmanterii w skali 30:1 i 15:1, było to niezwykłym i kształcącym wyzwaniem zarówno podczas badania oryginalnych zabytków, jak i później przy realizacji tak dużego założenia. Oryginalne taśmy mają od 3 mm do 1 cm szerokości, co nie ułatwiało tego zadania. Wymagało to ode mnie dużych pokładów cierpliwości i sumienności, nie obyło się bez chwil zwątpień i drobnych błędów, które na poszczególnych etapach prac należało przezwyciężać. Drugą część pracy, zatytułowaną Wykonanie makiet średniowiecznych plecionych pasmanterii z szat liturgicznych z kościoła Mariackiego w Gdańsku, wykonano w ramach projektu badawczego Interdyscyplinarne opracowanie naukowe zespołu 192 średniowiecznych paramentów liturgicznych z kościoła NMP w Gdańsku, przechowywanego obecnie w Muzeum Narodowym w Gdańsku, ze szczególnym uwzględnieniem badań technologiczno-technicznych finansowanego przez NCN (nr 2013/09/B/HS2/01197) i realizowanego przez Katedrę Konserwacji i Restauracji Tkanin Zabytkowych ASP w Warszawie.
(ur. 1990)
Studiowała na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 2009–2015. Zajmuje się konserwacją tkanin zabytkowych, badaniem historycznego pasamonictwa oraz rekonstrukcją historycznych taśm pasmanteryjnych.